என்னுள் ஒரு பிம்பம்

என்னுள் எனக்கேயான பாதையில்
யாரோ என்னை அழைப்பது
போன்றதொரு பிம்பம்

யாரடா என்பது போல்
அதன் அருகில் செல்ல முற்படுகிறேன்... 

ஆனால் 
அந்த பிம்பம் என்னை விட்டு நகர்கிறது... 

நான் செல்ல செல்ல...
பிம்பம் நகர்ந்து கொண்டேயிருக்கிறது...

யாரென்று தெரிந்து கொள்ள நான் துடிக்கிறேன்...
யாரென்று தெரியாத தன்மையாய் பிம்பம் நகர்கிறது....

இப்படி துடிப்பதும், நகர்வதும்
நடந்து கொண்டேயிருக்கிறது....

பின்பொரு காலத்தில்
துடிப்பது நின்றுவிட்ட பொழுதில்
நகர்வதும் நின்றுவிடுவதாக சொல்லப்படுகிறது...

நான் துடிப்பது நின்றவுடன்
நான் நகர்வதை யான் எப்படி
பார்ப்பேன்?

இருந்தாலும் தொடர்கிறது...
நான் அருகே செல்ல செல்ல
பிம்பம் நகர்ந்து கொண்டேயிருக்கிறது..