அவனுக்கு எதுவும் தெரிய
வாய்ப்பில்லை என்றெல்லாம் இல்லை...
அவனுக்கு எது தேவை... எது தேவையில்லை
என பிரித்து பார்க்கும் பக்குவம் இல்லாமல் இல்லை...
அவனுக்கு ஏன் எப்படி என்ற
கேள்விகள் கேட்க தெரியாமல் இல்லை...
அவனுக்கு இது அது எது வென
தனித்துப் பார்க்கும் தன்மையில்லாமல் இல்லை...
அவனுக்கு மொழியின் அடுக்குகளில்
வெளிப்படும் அர்த்தங்கள் புரியாதென்பதலாம் இல்லை...
ஆதியும் அந்தமும் என எப்போதும் அவனிருப்பதால்
அவனுக்கு எல்லாம் தெரியுமென்பதாய்
ஏற்படும் இருமாப்பு இருப்பதென்பதெதுவும் இல்லை...
அவனிடம் இருக்கும் ஒரே குறை,
ஒரே பிரச்சனை, ஒரே குழப்பம்... என்னவெனில்
அவனுள் இருக்கும்
“அவன்” என்பதற்கும் “நான்” என்பதற்கும்
இடையில் நூலிலையாய் வெளிப்படும்
இடைவெளி என்பதுதான்
அவனுக்கு இன்றுவரை புரியவில்லை...
வாய்ப்பில்லை என்றெல்லாம் இல்லை...
அவனுக்கு எது தேவை... எது தேவையில்லை
என பிரித்து பார்க்கும் பக்குவம் இல்லாமல் இல்லை...
அவனுக்கு ஏன் எப்படி என்ற
கேள்விகள் கேட்க தெரியாமல் இல்லை...
அவனுக்கு இது அது எது வென
தனித்துப் பார்க்கும் தன்மையில்லாமல் இல்லை...
அவனுக்கு மொழியின் அடுக்குகளில்
வெளிப்படும் அர்த்தங்கள் புரியாதென்பதலாம் இல்லை...
ஆதியும் அந்தமும் என எப்போதும் அவனிருப்பதால்
அவனுக்கு எல்லாம் தெரியுமென்பதாய்
ஏற்படும் இருமாப்பு இருப்பதென்பதெதுவும் இல்லை...
அவனிடம் இருக்கும் ஒரே குறை,
ஒரே பிரச்சனை, ஒரே குழப்பம்... என்னவெனில்
அவனுள் இருக்கும்
“அவன்” என்பதற்கும் “நான்” என்பதற்கும்
இடையில் நூலிலையாய் வெளிப்படும்
இடைவெளி என்பதுதான்
அவனுக்கு இன்றுவரை புரியவில்லை...
No comments:
Post a Comment