Thursday, August 16, 2012
உன்னைத் தொடர்கிறேன்
உனக்கும் எனக்கும்
இடையில் ஒரு போராட்டம்
நீயோ ஏதோ ஒன்றை
தொலைத்துவிட்டதைப் போல்
தேடிச் செல்கிறாய்...
நான் உன்னை தொடர்ந்து நடக்கிறேன்...
நான் பின்னால் வருவதை
நீ உணர்ந்தாலும் - திரும்பிப் பார்க்க
விருப்பமில்லாததைப் போல் நடக்கிறாய்...
உனக்கும் எனக்கும்
இடையில் ஒரு போராட்டம்
நீ ஏற்கனவே தொலைத்ததை
தேடி தக்கவைத்துக்கொள்ள
போராடிக் கொண்டிருக்கிறாய்...
நானோ... எங்கோ
உன்னைத் தொலைத்துவிடுவேனோ
என்ற பயத்தில் - உன்னை
பின் தொடர்ந்து வந்து கொண்டிருக்கிறேன்...
காலம் நம்மை கவனித்தவாறே
மெல்ல நம்மோடு நடந்து கொண்டிருக்கிறது...
Saturday, August 11, 2012
நீயும் மழையும்...
அடை மழைக்காலமொன்றில்
கையில் குடையின்றி
நீ காட்டும் மௌனங்கள்
என்னை தீயாய் எரித்துக் கொண்டிருக்கிறது...
என்ன செய்வதென தெரியவில்லை
எதுவும் புரியவில்லை
உன்னை விட்டுச் செல்லவும் தைரியமில்லை...
வரமாட்டேன் என பிடிவாதம் பிடிக்கும்
குழந்தையை போல் நீ கத்தினால் கூட
நான் ஆசுவாசப்படுவேன்
ஆனால் ஒன்றுமே சொல்லாமல்
பார்வையால் என் நெஞ்சை கீறிக் கொண்டிருக்கிறாய்...
நேரம் தன்னை மறந்து
உன்னையும் என்னையும்
சுமந்து நகர்ந்து கொண்டிருக்கிறது...
நான் காத்திருக்கிறேன்...
யுகங்கள் ஆனாலும் பரவாயில்லை
நீ வராமல் ஒரு அடி கூட எடுத்து வைப்பதில்லை
என்ற முடிவுடன்..
நான் ஆசுவாசப்படுவேன்
ஆனால் ஒன்றுமே சொல்லாமல்
பார்வையால் என் நெஞ்சை கீறிக் கொண்டிருக்கிறாய்...
நேரம் தன்னை மறந்து
உன்னையும் என்னையும்
சுமந்து நகர்ந்து கொண்டிருக்கிறது...
நான் காத்திருக்கிறேன்...
யுகங்கள் ஆனாலும் பரவாயில்லை
நீ வராமல் ஒரு அடி கூட எடுத்து வைப்பதில்லை
என்ற முடிவுடன்..
உன்னைக் கடக்கும் போது
உன்னை தாண்டிப் போகும்
ஒவ்வொரு கணமும்
இதயம் லேசாகிறது...
உலகம் தன்னை மறந்து
என்னுடன் சுற்றுகிறது...
கால்கள் உன்னைத் தாண்டி
போகமாட்டேன் என
அடம் பிடிக்கிறது..
அதிர்வுறுகின்ற மூச்சுக்காற்றின்
மிதமான வெப்பங்களில்
உன் நினைவுகள் சுடுகிறது.
இது நடக்கக் கூடாது இது நடக்கக் கூடாது
என்று நினைத்தாலும்...
உன்னைத் தாண்டிப் போகும் அந்த
நிகழ்வு எப்படியோ நிகழ்ந்து விடுகிறது...
நொடிக்கும் குறைவான அந்தக் கணத்தில்
உன்னைப் பார்க்கிறேன்... நீயோ என்னைப் பாராதது
போல் ஓரக்கண்ணால் பார்க்கிறாய்...
ஐயோ... உன்னைத் தாண்டிப் போகும்
ஒவ்வொரு முறையும் நான்
இந்த உலகை வென்று கொண்டிருக்கிறேன்...
Subscribe to:
Posts (Atom)