உயிர் !!!

இது எதுவரை நகரும்
எனதெரியவில்லை...

இதுவரை நகர்ந்த
சுவடும் இதற்கு இல்லை...

இனிமேல் நகரக்கூடிய
பாதையும் தெரியவில்லை...

உயிர் - அதன் வழித்தடத்தில்
தன்னியல்போடு தன்னையறியாமல்
எந்தவித தடுமாற்றமுமின்றி
நகர்ந்து கொண்டிருக்கிறது...

நான் -தான் பிடிவாதமாக
என்னை நானே நகர்த்திக் கொண்டிருக்கிறேன்
என எண்ணி எண்ணி
எனக்குள் இருமாந்து கொண்டிருக்கிறேன்....

மாயை

ஏதோ ஒன்றை
யோசிக்க... 
ஏதோ ஒன்று
தோன்ற... 
ஏதோ ஒன்றை
பின்பற்ற...
ஏதோ ஒன்று
சட்டென மறந்து போய்விட்டிருக்கிறது...

எனக்குள் நீ

எனக்குள் இருக்கும் நீ
அவ்வப்போது உன்னிடம் நான்
பேச வேண்டுமென அடம் பிடிக்கிறாய்...

செல்போஃனை எடுக்கிறேன்.
உன் நம்பரை தயங்கி தயங்கி
அழுத்துகிறேன்..

நீ எடுப்பாயா... மாட்டாயா...
என்றதொரு தவிப்பில்
நின்றபோது எதிர்முனையில்
உன் காந்தக் குரல்...
...
...
...

உன்னுடன் தொடர்ந்து
பேசிக் கொண்டிருந்த போதுதான்
தெரிந்து கொண்டேன்...

நீயும் என்னைப் போல அடிக்கடி
உன்னுள் இருக்கும் என்னுடன்
பேசிக் கொண்டிருக்கிறாய் என....